اسپين کان تسلط کي ٽوڙڻ کان پوء، خاص طور تي ڪيلوينسٽ ڊچ جمهوريه بين الاقوامي شهرت جو هڪ مجسمو پيدا ڪيو، هينڊرڪ ڊي ڪيزر (1565-1621). هو ايمسٽرڊيم جو چيف آرڪيٽيڪٽ ۽ وڏن گرجا گهرن ۽ يادگارن جو خالق پڻ هو. هن جو مجسمو سازي جو سڀ کان مشهور ڪم ڊيلفٽ جي نييو ڪرڪ ۾ وليم دي سائلنٽ (1614-1622) جو مقبرو آهي. مقبرو سنگ مرمر جو ٺهيل هو، اصل ۾ ڪارا پر هاڻ اڇا، ڪاسي جا مجسما وليم دي سائلنٽ جي نمائندگي ڪن ٿا، سندس پيرن ۾ شان، ۽ ڪنڊن تي چار ڪارڊينل ورچوٽس. جيئن ته چرچ ڪيلوينسٽ هو، تنهن ڪري ڪارڊينل فضيلت جون عورتون مڪمل طور تي مٿي کان پيرن تائين ڍڪيل هونديون هيون.[23]

فليمش مجسمه ساز آرٽس ڪولينس دي ايڊر جي شاگرد ۽ اسسٽنٽ، جن 1650ع کان وٺي ايمسٽرڊيم جي نئين سٽي هال تي پندرهن سالن تائين ڪم ڪيو، ڊچ جمهوريت ۾ باروڪ مجسمي جي پکيڙ ۾ اهم ڪردار ادا ڪيو. هاڻ ڊيم تي شاهي محل سڏيو وڃي ٿو، اهو تعميراتي منصوبو، ۽ خاص طور تي سنگ مرمر جي سينگار جو هن ۽ سندس ورڪشاپ پيدا ڪيو، ايمسٽرڊيم جي ٻين عمارتن لاء هڪ مثال بڻجي ويو. ڪيترائي فليمش مجسما جيڪي هن منصوبي تي ڪم ڪرڻ لاء ڪولينس ۾ شامل ٿيا، ڊچ باروڪ مجسمي تي هڪ اهم اثر هو. انهن ۾ شامل آهي Rombout Verhulst جيڪو سنگ مرمر جي يادگار جو مکيه مجسمو بڻجي ويو، جن ۾ جنازي جي يادگار، باغ جي شڪل ۽ تصوير شامل آهن.[24]

ٻيا فليمش مجسما جن ڊچ ريپبلڪ ۾ باروڪ مجسمي ۾ حصو ورتو تن ۾ جان ڪلوڊيوس ڊي ڪاڪ، جان بيپٽسٽ زيوري، پيٽر زيوري، بارٿولوميس ايگرز ۽ فرانسس وان بوسوٽ هئا. انهن مان ڪجهه مقامي مجسما کي تربيت ڏني. مثال طور ڊچ مجسمه ساز جوهانس ايبيلير (c. 1666-1706) غالباً رومبوٽ ورهولسٽ، پيٽر زيوري ۽ فرانسس وان بوسوٽ کان تربيت حاصل ڪئي هئي. [25] وان بوسوٽ کي مڃيو وڃي ٿو ته اهو پڻ Ignatius van Logteren جو ماسٽر هو.[26] وان Logteren ۽ سندس پٽ جان وان Logteren سڄي 18 صدي عيسويء تي هڪ اهم نشان ڇڏي ايمسٽرڊيم جي ڀت جي فن تعمير ۽ سجاڳي. انهن جو ڪم ڊچ جمهوريه ۾ مجسمو سازي ۾ مرحوم باروڪ جي آخري چوٽي ۽ پهريون روڪوڪو انداز ٺاهي ٿو.